نجوای شاعرانه

 ‍ دلداده ی ماهی شد آشفته ی گیسوئی
شیدای پریروئی دیوانه ی ابروئی

دل دست یکی شوخی افکنده عنان خویش
وان مست به طنازی او شهره به بد خوئی

عمرم به چنین وضعی دادم به هدر باری
گاهی به پریروئی گاهی به جفا جوئی

دانسته دل خود را دادم به دلازاری
او می برد این دل را چون گاه به هر سوئی

در زلف پریشانش چنکی چو زدم من دوش
صد شکوه ازو کردم گفتم که تو بد خوئی

برای دریافت فایل صوتی اینجا کلیک کنید.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: